کد مطلب:321162 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:333
فرقه های باطل
1- معتزله - پس از آنكه عثمان كشته شد، مردم با حضرت علی علیه السلام بیعت نمودند سه فرقه شدند:
الف - طرفدار علی (ع) ب - مخالف آن حضرت (چون گمان می كردند سبب كشتن عثمان می باشد به نام (عثمانیه) ج - فرقه بیطرف از دعوا كه اعتزال كردند و آنها را معتزله گویند رهبر آنها و اصل بن عطاء است و در نزدیكی ستونی از ستونی در مسجد بصره عزلت و گوشه نشینی اختیار كردند و آنها را معتزله گویند.
نویسنده كتاب (الملل و نحل) آنها را به 12 فرقه تقسیم نموده است و صاحب كتاب (بیان الادیان) بر 7 شعبه تقسیم نمود.
2- اشاعره - كه بر اهل سنت كاملا اثر نموده اند از
پیروان ابوالحسن بن اسمعیل اشعری هستند بنابراین آنها را اشعری می نامند (در سال 27 هجری و در بصره متولد شده و در سال 330 در بغداد در گذشته است) عقیده شان این كه می گفتند افراد با ایمان خدا را در روز قیامت می بینند یكی از آیه های قرآن را شاهد می آورند و دلیل می گیرند كه چون دیدن هر چیزی منوط به وجود آن است و آنچه وجود دارد قابل رویت است پس چون خدا هم وجود دارد پس می توان او را دید ما بطور كلی اكثر این فرقه ها را بطور تفصیل می نگاریم البته چنانكه گفتیم 73 فرقه می باشند.
3- شعبات فرعی مذهب شیعه كه تقسیم گردیده است به. الف ابتریه كه واضع این مسلك حسن بن صالح می باشد كه در مورد عثمان سكوت می كنند و امامت را طبق شورا می دانند.
4- جارودیه - افرادی هستند كه انتقاد از حضرت علی می نمایند.
5- خشبیه - كه با سلاح چوبی در جنگ مبارزه می كردند.
6- ذكریه - خیر و شر را در قضا و قدر مهم می دانند.
7- كیسانیه - كه محمد حنفیه را امام خوانده و پیروان مختارند و چون اسم پدر مختار كیسان بود طرفداران او را كیسانیه می گویند.
8- مختاریه كه از افكار جبر و اختیار هر دو را قبول و اكثرا اختیار را در كار خدا مهم می دانند.
19- سباحیه یا نزاریه كه شخصی بنام مصطفی الدین الله را امام می دانند.
20- ناصریه - پسر اسمعیل (محمد) را مهدی قائم موعود می دانند تا آنجا ملاحظه می فرمائید كه تمام این فرقه های بالا باطل است و اشتباه نموده اند و حقیقت بر آنها مكشوف نیست.
الف - طرفدار علی (ع) ب - مخالف آن حضرت (چون گمان می كردند سبب كشتن عثمان می باشد به نام (عثمانیه) ج - فرقه بیطرف از دعوا كه اعتزال كردند و آنها را معتزله گویند رهبر آنها و اصل بن عطاء است و در نزدیكی ستونی از ستونی در مسجد بصره عزلت و گوشه نشینی اختیار كردند و آنها را معتزله گویند.
نویسنده كتاب (الملل و نحل) آنها را به 12 فرقه تقسیم نموده است و صاحب كتاب (بیان الادیان) بر 7 شعبه تقسیم نمود.
2- اشاعره - كه بر اهل سنت كاملا اثر نموده اند از
پیروان ابوالحسن بن اسمعیل اشعری هستند بنابراین آنها را اشعری می نامند (در سال 27 هجری و در بصره متولد شده و در سال 330 در بغداد در گذشته است) عقیده شان این كه می گفتند افراد با ایمان خدا را در روز قیامت می بینند یكی از آیه های قرآن را شاهد می آورند و دلیل می گیرند كه چون دیدن هر چیزی منوط به وجود آن است و آنچه وجود دارد قابل رویت است پس چون خدا هم وجود دارد پس می توان او را دید ما بطور كلی اكثر این فرقه ها را بطور تفصیل می نگاریم البته چنانكه گفتیم 73 فرقه می باشند.
3- شعبات فرعی مذهب شیعه كه تقسیم گردیده است به. الف ابتریه كه واضع این مسلك حسن بن صالح می باشد كه در مورد عثمان سكوت می كنند و امامت را طبق شورا می دانند.
4- جارودیه - افرادی هستند كه انتقاد از حضرت علی می نمایند.
5- خشبیه - كه با سلاح چوبی در جنگ مبارزه می كردند.
6- ذكریه - خیر و شر را در قضا و قدر مهم می دانند.
7- كیسانیه - كه محمد حنفیه را امام خوانده و پیروان مختارند و چون اسم پدر مختار كیسان بود طرفداران او را كیسانیه می گویند.
8- مختاریه كه از افكار جبر و اختیار هر دو را قبول و اكثرا اختیار را در كار خدا مهم می دانند.
19- سباحیه یا نزاریه كه شخصی بنام مصطفی الدین الله را امام می دانند.
20- ناصریه - پسر اسمعیل (محمد) را مهدی قائم موعود می دانند تا آنجا ملاحظه می فرمائید كه تمام این فرقه های بالا باطل است و اشتباه نموده اند و حقیقت بر آنها مكشوف نیست.